بررسی اثربخشی رویکرد سنجش برای یادگیری بر درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان
کد مقاله : 1652-CLASS
نویسندگان
دانیال نیکنام *
آموزگار در آموزش و پرورش رستم
چکیده مقاله
هدف اصلی این پژوهش، بررسی اثربخشی رویکرد سنجش برای یادگیری بر درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این تحقق را کلیه دانش‌آموزان پایه دهم متوسطه شهر نورآباد ممسنی در سال تحصیلی 1403-1402 به تعداد 1074 نفر بود. برای تعیین حجم نمونه با توجه به نیمه آزمایشی بودن پژوهش، 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه (15 نفر گروه کنترل و 15 نفر گروه آزمایش) قرار گرفتند. نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انجام گرفت. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه درگیری تحصیلی فردریکز و همکاران (2004) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999) استفاده شد. رویکرد سنجش برای یادگیری در 12 جسله ی 90 دقیقه ای که تدوین شده توسط عسگری و مظلومی (۱۳۹۰) بود، اجرا شد. در این پژوهش برای آزمون فرضیه ها، از تحلیل کواریانس و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که رویکرد سنجش برای یادگیری بر درگیری تحصیلی دانش‌آموزان تاثیر معناداری دارد (05/0>P)؛ همچنین مشخص گردید که رویکرد سنجش برای یادگیری بر خوکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان نیز تاثیر معناداری دارد (05/0>P). بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که رویکرد سنجش برای یادگیری باعث بهبود درگیری تحصیلی و خوکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان می شود.
کلیدواژه ها
درگیری تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، رویکرد سنجش برای یادگیری
وضعیت: پذیرفته شده
login